நட்பு

இப்போதெல்லாம் நாம்
வெறும் பணம் கொட்டும்
இயந்திரமாகத்தான் பார்க்கப்படுகின்றோம்

சொல்வதொன்று செய்வதொன்று
என்ற நிலையே அதிகமாகிக்கொண்டுவருகிறது

தேவை வேறு விருப்பு வேறு
என்ற வேறுபாடே அற்றுவிட்டது

இப்போ என்ன, எல்லாம் இருக்கிறது
அதனால் கூடிவிட்டது என்ற பேச்சே சலித்துவிட்டது

பிரச்சனைகள் வரும்போது என் விருப்புகளே
அதற்கு காரணம் என்ற பேச்சு வேறு
முள்ளாய் முளை விடுகிறது

நம் உணர்வுகள் மதிக்கப்படா இடத்தில்
எதற்காக மண்டியிட்டு வாழ்கிறேன்

என்னால் எல்லாவற்றிற்குமாக
விடை காண முடிந்தாலும்

அவற்றிற்கான கேள்விகளையே
மீண்டும் மீண்டும் கேட்டுக் கொண்டிருக்கிறேன்

எதற்காக இந்த வேடமிட்ட வாழ்வு
நானாகத்தானே தேடிக் கொண்டேன்!

நகமில்லாத விரலைகளை
நினைத்துப்பார்க்கவே பயமாக இருக்கிறது

விதவிதமான நகப்பூச்சுகள்
வாங்கிக் குவித்து
அழகுபார்க்கும் அவளுக்கு
மட்டுமல்ல
சொரியச் சொரியப்
புண்ணாகிபோன அரிப்பால்
அவதியுறும் அவள் கணவனுக்கும்கூடத்தான்.
**
மெய்யன் நடராஜ்

அன்பை வெளிப்படுத்தும் நிறம் சிகப்பு
எந்த நிறத்தாலும் உணர வைக்க முடியாதது நட்பு


பள்ளி நட்பு

கடலில் கரையலாம் உப்பு
எதிலும் கரையாதது நட்பு

நண்பராக இடையிலும் வரலாம்
அவர் இறுதி வரையிலும் வரலாம்

மலர்ச்சி தரும் அன்பின் சின்னம்
நட்பின் பிரியா வண்ணம்

குறைகளை கண்டுபிடிக்கும் குடும்பத்தினர் உறவு
குறைகளை திருத்துவதே பள்ளி நட்பின் கருவு

உலகின் முக்கோணங்களிலும்
அன்பே வெல்லும்

நல்ல நண்பன் தன் நண்பனுக்காக தன்
உயிரைக்கூட தியாகம் செய்திட அஞ்சிடான்
நண்பன் உயிரைத் தன் உயிராகவே எண்ணுபவன்
அவன் . அவன் நண்பனும் இவன் எப்படியோ
அப்படியே நினைத்து வாழ்பவன்

யாழினிது… குழலினிது…
அதனினும் இனிது
மிருதுளாவின் மழலை…
அதனைக் கேட்கும் ஆச்சிக்கு
ஏதுமில்லை கவலை…

உலகைக் கட்டிப்போடப் போகும்
குரல் விருட்சத்தின் விதை
இங்கு முளைத்து எழுகிறது…

கணீர் பேச்சில் உலகக்
கவனம் ஈர்க்க
தமிழ்த்தாய் வாழ்த்தில்
ஒத்திகை ஒன்று
ஆச்சியின் பயிற்சியில்
அரங்கேறுகிறது…

புயலோடு போட்டிபோட
தென்றலோடு நட்பு பாராட்ட
நற்றமிழ் ஒன்று
நடை பயில்கிறது இன்று…

மொத்தத்தில்…
இன்பத்தேன் வந்து
பாயுது காதினிலே…
மிருதுளாவின்
மழலைத் தமிழினிலே…

இருக்கும் வரை கவலையில்லை
பிரிந்த பிறகு துணையுமில்லை
நினைவுகள் மட்டும் துணையாக
நெஞ்சம் முழுவதும் எண்ணமாக
எங்கோ நீ இங்கே நான்